اهمیت بازیافت ضایعات در صنایع مختلف

بازیافت مواد مازاد دیگر یک انتخاب جانبی نیست، بلکه به ضرورتی مهم برای تداوم و پیشرفت صنایع تبدیل شده است. افزایش هزینه‌ های تولید، محدودیت منابع اولیه و شدت رقابت در بازار، مدیران را بر آن داشته تا به استفاده هوشمندانه و هدفمند از مواد قابل بازیافت حرکت می کنند. اهمیت بازیافت ضایعات در صنایع مختلف تنها در صرفه‌ جویی خلاصه نمی‌شود، این فرآیند می‌تواند کیفیت محصولات را ارتقا دهد، زمان تأمین مواد را کوتاه ‌تر کند و جایگاه رقابتی واحد های تولیدی را تثبیت نماید.

در صنایع بزرگ همچون فولاد و پتروشیمی تا واحد های کوچک ‌تر مانند تولید قطعات الکترونیکی، بهره‌گیری درست از مواد مازاد توانسته ساختار اقتصادی را بهبود بخشد و جریان تولید را پایدارتر کند. بازیافت نه صرفاً یک اقدام اجرایی، بلکه بخشی از یک راهبرد کلان برای کاهش وابستگی به منابع تازه و ایجاد ارزش افزوده پایدار است. با بازگرداندن مواد به چرخه تولید، هم هزینه ‌ها کاهش می‌یابد، هم فرآیند تأمین مواد روان ‌تر می‌شود و هم ظرفیت تولیدی افزایش می‌یابد.

نقش بازیافت در توسعه چرخه تولید صنایع

بازیافت، تنها یک فعالیت تکمیلی در کنار تولید نیست، بلکه حلقه‌ای کلیدی در زنجیره تأمین و ساخت به شمار می‌آید که می‌تواند مسیر تولید را روان‌ تر، کم ‌هزینه‌ تر و پایدارتر کند. استفاده دوباره از مواد بازیافتی، نه ‌تنها تداوم تولید را تضمین می‌کند، بلکه ظرفیت عملیاتی خطوط صنعتی را نیز افزایش می‌دهد. از مهم‌ ترین اثرات آن می‌ توان به موارد زیر اشاره کرد:

• تأمین مستمر مواد با کیفیت قابل قبول بدون وابستگی به زمان‌بر بودن واردات یا استخراج

یکی از مهم‌ترین مزایای بازیافت، ایجاد یک منبع پایدار و قابل اتکا از مواد اولیه است. در دنیای امروز که زنجیره‌ های تأمین جهانی با نوسانات ژئوپلیتیکی، بحران‌ های اقتصادی و چالش‌ های لجستیکی فراوانی روبرو هستند، اتکا به منابع داخلی بازیافتی، امنیت تأمین مواد را به شدت افزایش می‌دهد. این امر به صنایع اجازه می‌دهد تا بدون نیاز به انتظار برای فرآیندهای طولانی و پرهزینه واردات یا استخراج معادن، به مواد اولیه با کیفیت مطلوب دسترسی داشته باشند. 

• کاهش توقف خطوط تولید در اثر کمبود مواد اولیه

توقف ناگهانی خطوط تولید به دلیل کمبود مواد اولیه، کابوس هر مدیر تولیدی است. این توقف‌ ها نه تنها به معنای از دست دادن زمان و کاهش بهره‌ وری هستند، بلکه می‌ توانند منجر به هزینه‌ های گزاف ناشی از بیکاری ماشین‌ آلات و نیروی انسانی، از دست دادن سهم بازار و آسیب به اعتبار برند شوند. با بهره‌گیری از مواد بازیافتی به عنوان یک منبع جایگزین و مکمل، صنایع می‌ توانند تا حد زیادی از این خطرات جلوگیری کنند. دسترسی مستمر به مواد بازیافتی، تضمین‌ کننده جریان پایدار ورودی‌ ها به خطوط تولید است و در نتیجه، از بروز وقفه در فرآیند تولید جلوگیری کرده و کارایی عملیاتی را به حداکثر می‌ رساند.

• کاهش قیمت تمام ‌شده محصول به دلیل افت هزینه مواد

در محیط رقابتی امروز، کنترل هزینه‌ ها نقش حیاتی در موفقیت اقتصادی یک محصول دارد. مواد اولیه معمولاً بخش قابل توجهی از قیمت تمام‌ شده یک محصول را تشکیل می‌ دهند. استفاده از مواد بازیافتی، که اغلب با قیمتی کمتر از مواد بکر تهیه می‌شوند، به صنایع امکان می‌ دهد تا هزینه‌ های تولید خود را به شکل چشمگیری کاهش دهند. این کاهش هزینه، نه تنها حاشیه سود را افزایش می‌دهد، بلکه می‌ تواند به تولید کننده اجازه دهد تا محصول خود را با قیمت رقابتی‌ تری به بازار عرضه کند و از این طریق، سهم بازار خود را گسترش دهد. 

• افزایش انعطاف ‌پذیری در برنامه‌ ریزی تولید با داشتن یک منبع جایگزین برای تأمین مواد

توانایی پاسخگویی سریع به تغییرات در تقاضای بازار یا مشکلات ناگهانی در زنجیره تأمین، از ویژگی‌ های بارز یک صنعت چابک و موفق است. وجود یک منبع جایگزین و مطمئن برای تأمین مواد اولیه از طریق بازیافت، به صنایع انعطاف‌ پذیری بی‌ نظیری در برنامه‌ ریزی تولید می‌ بخشد. این بدان معناست که در صورت بروز هرگونه اختلال در دسترسی به مواد اولیه بکر (مانند نوسانات قیمت، تحریم‌ ها یا مشکلات لجستیکی)، خط تولید همچنان می‌تواند به فعالیت خود ادامه دهد. این قابلیت انطباق‌ پذیری، به شرکت‌ ها کمک می‌کند تا ریسک‌های عملیاتی را مدیریت کرده و با اطمینان بیشتری در بازارهای پویا عمل کنند.

این مزایا باعث می‌شود واحد های صنعتی کمتر تحت فشار نوسانات بازار مواد خام قرار گیرند و بتوانند با ثبات و قدرت بیشتری برنامه‌ریزی کنند. یکی از نتایج مهم اهمیت بازیافت ضایعات در صنایع مختلف، کاهش وابستگی به مواد اولیه خام است. همچنین، بازیافت تنها کاهش‌دهنده هزینه نیست، بلکه یک سرمایه‌گذاری سودآور است.

ضایعات صنعتی چیست و انواع آن کدامند؟

 ضایعات صنعتی به مجموعه ‌ای از مواد، قطعات یا فرآورده ‌هایی اطلاق می‌شود که در جریان تولید، عملیات تعمیر یا نگهداری تجهیزات در واحد های صنعتی ایجاد شده و به دلیل عدم انطباق با استانداردها و مشخصات فنی، قابلیت استفاده مستقیم در محصول نهایی را ندارند.

با این‌حال، این مواد به دلیل ارزش بازیافت بالا، می‌توانند از طریق فرآوری مجدد یا به‌کارگیری در صنایع دیگر بار دیگر وارد چرخه تولید شوند. اینجاست که می توان گفت بازیافت ضایعات در صنایع مختلف چه اهمیتی دارد؟ با مدیریت صحیح این منابع، امکان صرفه ‌جویی اقتصادی، ارتقای بهره‌ وری فرآیند ها و تقویت پایداری زنجیره تأمین فراهم می‌شود. انواع اصلی مواد قابل بازیافت در صنایع به شرح زیر می‌باشد:

1. ضایعات اولیه صنعتی:

موادی که مستقیماً در فرآیند تولید ایجاد می‌شوند و در همان مرحله امکان استفاده مجدد ندارند. مانند: برش ‌های اضافی، قطعات معیوب یا مواد مازاد که اغلب ارزش خام بالایی دارند و می‌توانند پس از فرآوری به خط تولید بازگردند.

2. ضایعات ثانویه صنعتی:

موادی که پس از مصرف محصول یا پایان عمر آن از بازار یا مصرف‌کننده جمع‌آوری می‌شوند. مانند: مواد قابل بازیافت (فلزی، پلاستیکی، شیمیایی) که نیازمند جداسازی و فرآوری بیشتر، و ارزش اقتصادی حجمی به دلیل گستردگی تولید می باشند.

مدیریت و بازیافت این دو گروه از ضایعات، راهکاری کلیدی برای کاهش وابستگی به منابع نوین، کنترل هزینه‌ های مواد اولیه و تقویت جایگاه رقابتی صنایع در بازار است.

تفاوت ضایعات صنعتی و غیر صنعتی

تفاوت میان مواد مازاد صنعتی و غیر صنعتی برای انتخاب روش ‌های صحیح جمع‌آوری، پردازش و بهره ‌برداری مجدد، اهمیت زیادی دارد و این موضوع یکی از پایه ‌های اصلی در شناسایی فواید بازیافت مواد مازاد در صنایع مختلف محسوب می‌شود. جدول زیر برخی از شاخص‌ترین تفاوت ‌های این دو دسته را مقایسه می‌کند:

این مقایسه نه‌ تنها بر روش ‌های فنی بازیافت اثرگذار است، بلکه در ارزیابی اقتصادی پروژه‌ های بازیافتی نیز نقش تعیین‌کننده دارد، زیرا استراتژی‌ های جمع‌آوری و سودآوری در هر یک از این دو بخش متفاوت خواهد بود.

مزایای بازیافت ضایعات در صنایع مختلف

بازیافت پسماندهای صنعتی فقط یک فرآیند زیست‌ محیطی نیست، بلکه ابزاری اقتصادی برای کاهش هزینه تولید به شمار می‌آید. با جایگزینی بخشی از مواد اولیه تازه با مواد بازیافتی مثل استفاده از قراضه فولاد به‌ جای آهن خام هزینه خرید مواد و وابستگی به بازار مواد خام کاهش می‌یابد. این کار علاوه بر صرفه‌ جویی بزرگ در مصرف انرژی، به‌ویژه در صنایعی مانند آلومینیوم، با بازسازی و استفاده دوباره از قطعات قابل‌استفاده، خرج خرید تجهیزات جدید را هم کم می‌کند و جریان مالی واحد صنعتی را منظم‌ تر نگه می‌ دارد.

روند بازار هم نشان می‌دهد که تقاضا برای مواد بازیافتی در حال افزایش است، به‌خصوص در حوزه فلزات و پلاستیک، جایی که عوامل اقتصادی، کاهش وابستگی به منابع تازه، و فناوری‌های نوین فرآوری، راه را برای استفاده گسترده ‌تر از این مواد باز کرده‌اند.

تاثیر چشم ‌انداز بازار و اقتصاد بازیافت در صنایع مختلف

بازار مواد بازیافتی در نقطه تلاقی عوامل اقتصادی، فناوری و سیاست ‌های تجاری قرار دارد. تغییرات قیمت جهانی مواد خام، هزینه ‌های حمل‌ و نقل و نرخ ارز، چارچوبی پویا ایجاد می‌کنند که تنها با تحلیل دقیق و مدیریت هوشمند می ‌توان از آن بهره برد. در چنین فضایی، سرمایه‌گذاری هدفمند و فناوری ‌محور، نه ‌تنها امکان ثبات مالی را فراهم می‌کند بلکه مسیر دستیابی به بازدهی بیشتر و رقابت‌ پذیری جهانی را نیز هموار می‌سازد.

• تأثیر عوامل اقتصادی: تغییر قیمت جهانی مواد خام، حمل‌ونقل، نرخ ارز و قوانین تجاری
• مدیریت نوسانات: تحلیل مداوم بازار و پیش‌ بینی روندها برای کاهش ریسک مالی
• فرصت‌ های سرمایه‌گذاری: تمرکز بر بخش‌ های با تقاضای پایدار یا فناوری‌ های نوآورانه
• ایجاد ارزش افزوده: راه‌ اندازی خطوط فرآوری تخصصی و مراکز تجمیع و تفکیک
• بهبود کیفیت: استفاده از فناوری‌ های ارتقای مواد بازیافتی برای تثبیت جایگاه در زنجیره تأمین

بررسی این عوامل نشان می‌دهد که بازیافت مواد مازاد نه یک کار حاشیه ‌ای، بلکه بخش مهم و جدایی ‌ناپذیر برنامه ‌های توسعه پایدار صنایع است. با بازفرآوری مواد باقی‌ مانده، نیاز به منابع تازه به‌ طور چشمگیری کاهش پیدا می‌کند، فرصت ‌های اقتصادی جدید شکل می‌گیرد و در نتیجه، صنایع همزمان به رشد پایدار، کاهش هزینه‌ ها و افزایش بهره‌ وری دست می ‌یابند.

اهمیت و نمونه‌ های موفق بازیافت ضایعات در ۵ صنعت مهم

بازیافت ضایعات در صنایع بزرگ، تنها اقدامی فنی یا زیست‌ محیطی نیست، بلکه بخشی راهبردی از مدیریت منابع و برنامه‌ریزی اقتصادی محسوب می‌ شود. به‌ کارگیری مواد بازچرخانی‌ شده علاوه بر کاهش هزینه تأمین مواد اولیه، موجب پایداری زنجیره تأمین، صرفه‌ جویی چشمگیر در انرژی، و افزایش بهره‌ وری خطوط تولید می‌ شود. این رویکرد با کاهش وابستگی به منابع خام و کنترل اثر نوسانات بازار، به صنایع کمک می‌کند آینده‌ پذیر تر و رقابتی‌ تر عمل کنند.

جدول زیر، اهمیت بازیافت و نمونه‌ های موفق در پنج صنعت مهم را به‌صورت خلاصه و منسجم نشان می‌دهد:

بررسی تجربه ‌های واقعی در صنایع مختلف نشان می‌دهد که بازیافت ضایعات، فراتر از کاهش هزینه‌ ها، به معنای دستیابی به منابع پایدار، صرفه ‌جویی انرژی و تبدیل مواد مستعمل به منابع ارزشمند است.

استفاده هدفمند از فناوری ‌های نوین و مدیریت کارآمد، باعث شده که ضایعات از یک هزینه اضافی به یک سرمایه قابل اتکا تبدیل شوند.

چالش‌های مهم صنایع در بازیافت و مدیریت ضایعات

صنایع مختلف، در مسیر بهره‌گیری از ظرفیت ‌های بازیافت، با مجموعه‌ ای از چالش‌ های ساختاری و عملیاتی مواجه ‌اند. این چالش ‌ها، که ناشی از ضعف‌ های فنی، کمبود زیرساخت و نا هماهنگی ‌های بازار هستند، به‌ طور مستقیم بر کیفیت، هزینه و پایداری چرخه بازیافت اثر می‌گذارند. مهم‌ترین آن‌ها را می‌ توان در چهار محور دسته ‌بندی کرد:

• محدودیت‌ های فنی و تکنولوژیک:

نبود یا فرسودگی فناوری‌ های پردازش و جداسازی، یکی از اساسی‌ ترین چالش‌ ها در این حوزه است. بسیاری از صنایع بازیافت در کشور، به دلیل دسترسی محدود به تکنولوژی‌ های روز دنیا یا عدم سرمایه‌ گذاری کافی در به‌ روزرسانی تجهیزات، با روش‌ های سنتی و کم‌ بازده کار می‌ کنند. این امر موجب می‌ شود که ضایعات به درستی تفکیک و پردازش نشوند و در نتیجه، کیفیت مواد بازیافتی پایین آمده و بازدهی کلی فرآیند بازیافت به شدت کاهش یابد. این چالش، نه تنها باعث هدر رفتن بخش قابل توجهی از مواد قابل بازیافت می‌ شود، بلکه محصولات نهایی بازیافتی نیز از استاندارد های لازم برای ورود به صنایع پیشرفته برخوردار نخواهند بود و در نتیجه، چرخه بازیافت به طور کامل و مؤثر انجام نمی‌ شود.

• ضعف زیرساخت جمع‌آوری و حمل‌ و نقل:

یکی دیگر از موانع کلیدی، ضعف گسترده در زیرساخت‌ های جمع‌آوری و حمل‌ و نقل ضایعات است. شبکه‌ های ناکافی جمع‌آوری، پراکندگی مراکز بازیافت و هزینه‌ های بالای انتقال مواد، فرآیند را از همان ابتدا با مشکل مواجه می‌ سازد. در بسیاری از مناطق، سیستم‌ های جمع‌آوری سازمان‌ یافته‌ای وجود ندارد و ضایعات به صورت غیرمتمرکز و بدون تفکیک اولیه جمع‌آوری می‌ شوند. این موضوع، نه تنها هزینه‌ های تفکیک و پردازش را در مراحل بعدی افزایش می‌دهد، بلکه باعث می‌شود بخش قابل توجهی از ضایعات هرگز به مراکز بازیافت نرسند. علاوه بر این، هزینه‌ های سنگین حمل‌ و نقل از نقاط دوردست به مراکز پردازش، سودآوری این صنایع را به شدت کاهش داده و در برخی موارد، حتی توجیه اقتصادی برای جمع‌آوری و بازیافت برخی ضایعات را از بین می‌ برد.

• نبود استاندارد های جامع کیفیت مواد بازیافتی:

 یکی از چالش‌ های مهم و زیربنایی، فقدان استاندارد های جامع و یکپارچه برای کیفیت مواد بازیافتی است. در غیاب معیار های واحد و مشخص برای سنجش کیفیت مواد بازیافتی، صنایع مصرف‌ کننده نهایی اعتماد کافی به این مواد نخواهند داشت. این وضعیت منجر به نوسانات شدید در کیفیت مواد بازیافتی شده و باعث می‌ شود که بسیاری از صنایع ترجیح دهند از مواد اولیه دست‌ اول استفاده کنند، حتی اگر گران‌تر باشند. این عدم اعتماد، بازار مواد بازیافتی را با رکود مواجه کرده و مانع از توسعه پایدار این صنعت می‌ شود. وجود استاندارد های روشن و قابل اطمینان، برای ایجاد بازاری پایدار و افزایش اعتماد در زنجیره تأمین مواد بازیافتی، حیاتی است.

• مشکلات قیمت‌گذاری در بازار داخلی:

نوسانات شدید و نبود سازوکار شفاف در قیمت‌ گذاری ضایعات و مواد بازیافتی در بازار داخلی، انگیزه سرمایه‌گذاری در این صنعت را به شدت کاهش می‌ دهد. بازار ضایعات در بسیاری از موارد به صورت غیررسمی و بدون نظارت کافی عمل می‌ کند، که این امر منجر به بی‌ ثباتی قیمت‌ ها می‌ شود. سرمایه‌گذاران، به دلیل عدم اطمینان از بازگشت سرمایه و نوسانات غیر قابل پیش‌ بینی در قیمت مواد اولیه و محصولات نهایی، تمایلی به ورود به این حوزه ندارند. این فقدان شفافیت و ثبات در قیمت‌گذاری، نه تنها برنامه‌ ریزی بلندمدت را دشوار می‌ کند، بلکه مانع از جذب سرمایه‌ های لازم برای توسعه و به‌ روزرسانی زیرساخت‌ ها و فناوری‌ ها در صنایع بازیافت و مدیریت ضایعات می‌شود.

در بسیاری از صنایع، بهره‌گیری کامل از فواید بازیافت در صنایع مختلف با موانعی روبه‌رو است که بیشتر به کمبود فناوری‌ های پیشرفته و نبود سازوکارهای شفاف بازار برمی‌گردد.

ضعف در به‌کارگیری تجهیزات نوین، کیفیت فرآورده ‌های بازچرخانی‌ شده را محدود می‌ کند و نبود سیاست ‌های قیمت‌گذاری منسجم، جریان سرمایه‌گذاری را مختل می‌ سازد. این شرایط، رشد و توسعه چرخه بازفرآوری صنعتی را کند کرده و ضرورت برنامه ‌ریزی یکپارچه و هد فمند را بیش از پیش نمایان می‌کند.

مشارکت صنایع مختلف در حوزه بازیافت

هم‌ افزایی میان واحد های تولیدی و خدماتی، فرآیند بازیافت و بازچرخانی را از یک فعالیت مجزا به راهبردی مشترک و سودآور بدل می‌کند. همکاری صنایع در گردش مواد، ضمن افزایش بهره‌ وری و کاهش هزینه ‌ها، پاسخی عملی به اهمیت بازیافت ضایعات در صنایع مختلف و عاملی برای تداوم تولید و رقابت‌ پذیری است. نمونه‌هایی از شیوه‌ های مشارکت بین صنایع به شرح زیر می باشد:

• تبادل مواد میان واحد های صنعتی:

این مفهوم بسیار جذاب و کاربردی، به معنای استفاده هوشمندانه از آنچه یک کارخانه به عنوان (باقیمانده یا مازاد) تولید می‌کند، به عنوان (خوراک اولیه) برای کارخانه دیگر است. تصور کنید که یک کارخانه تولید قطعات فلزی، مقدار زیادی براده و ضایعات فلزی تولید می‌کند. به جای اینکه این ضایعات به عنوان زباله دور ریخته شوند، می‌توانند به عنوان ماده خام برای یک کارگاه ذوب و ریخته‌ گری که نیاز به فلزات بازیافتی دارد، مورد استفاده قرار گیرند. این رویکرد، نه تنها به کاهش ضایعات و صرفه‌ جویی در مصرف منابع اولیه منجر می‌ شود، بلکه می‌ تواند هزینه‌ های دفع زباله را برای کارخانه اول و هزینه‌ های خرید مواد اولیه را برای کارخانه دوم به طرز چشمگیری کاهش دهد. 

• قرارداد های همکاری بین صنایع مکمل:

این مورد کمی فراتر از تبادل مواد است و به ایجاد توافق‌ های رسمی و ساختارمند بین صنایع مختلف اشاره دارد. هدف این است که محصولات جانبی، پسماندها یا حتی پساب‌ های فرآوری یک صنعت، به ماده اولیه با ارزش برای صنعت دیگر تبدیل شوند. به عنوان مثال، یک کارخانه تولید مواد غذایی ممکن است پساب‌ هایی با حجم زیاد و حاوی مواد آلی داشته باشد که تصفیه آنها هزینه‌ بر است. از طرفی، یک کارخانه تولید کاغذ ممکن است به آب تصفیه‌ شده و مواد آلی برای فرآیندهای خود نیاز داشته باشد. با یک قرارداد همکاری هوشمندانه، پساب تصفیه‌ شده کارخانه غذایی می‌ تواند به عنوان ورودی برای کارخانه کاغذ استفاده شود. این نوع همکاری‌ ها، نه تنها به حل مشکلات زیست‌ محیطی کمک می‌کنند، بلکه زنجیره‌ های ارزش جدیدی را ایجاد کرده و وابستگی به منابع بکر را کاهش می‌دهند. این یعنی صنایع ما با هم دوست می‌ شوند و به هم کمک می‌کنند تا بهتر کار کنند!

• مدل‌ های مشارکت سودآور:

این مدل‌ ها به بهره‌ گیری از الگو های اقتصادی اشاره دارند که در آن‌ ها، بخشی از سود حاصل از فروش محصولات بازفرآوری‌شده (محصولاتی که از مواد مازاد یا پسماند تولید شده‌ا ند)، میان واحد های صنعتی مشارکت‌ کننده تقسیم می‌ شود. این الگو می‌تواند شامل سرمایه‌ گذاری مشترک در فناوری‌های جدید بازیافت، یا تقسیم سود حاصل از کاهش هزینه‌ها و افزایش بهره‌ وری باشد. وقتی هر دو طرف می‌ دانند که با هم‌ افزایی، می‌ توانند درآمد بیشتری کسب کنند، انگیزه مالی و سرمایه‌گذاری مشترک به شدت افزایش می‌ یابد. 

ادغام ظرفیت‌ ها و منابع در این چارچوب، باعث می‌شود آنچه پیش ‌تر به‌ عنوان پسماند یا مواد دورریز شناخته می‌شد، به یک عنصر کلیدی برای رشد اقتصادی تبدیل شود. این همکاری‌ های ساختاری، علاوه بر ایجاد صرفه ‌جویی در منابع، امکان دستیابی به شبکه‌ ای پایدار از تامین و تولید را در میان بخش ‌های مختلف صنعت فراهم می‌ آورد.

مرجع معتبر بازار بازیافت ایران کجاست؟

وقتی صحبت از شناخت دقیق بازار بازیافت در کشور است، داشتن یک منبع معتبر و به ‌روز ضروری است. ایران ضایعات به‌ عنوان مرجع معتبر بازار بازیافت ایران، با ارائه  قیمت های لحظه ای ، تحلیل روندها و ایجاد ارتباط میان  خریداران و  فروشندگان انواع ضایعات فلزی (آهن، چدن،مس و...) و غیر‌فلزی(پلاستیک، کارتن، شیشه و...)، جایگاه مهمی در میان فعالان این حوزه دارد و به صنایع در تصمیم‌گیری اقتصادی کمک می‌کند.

نقش این مرجع در تحقق فواید بازیافت ضایعات در صنایع مختلف پررنگ است. با داده‌ های دقیق و  تحلیل های بازار ، مسیر بهره‌گیری کامل‌ تر از مزایای اقتصادی و راهبردی بازیافت فراهم می‌شود. اطلاعات به‌ روز آن، تأمین پایدار مواد بازیافتی را ممکن کرده، وابستگی به منابع خام را کاهش می‌دهد و با افزایش شفافیت، رقابت ‌پذیری و کیفیت تصمیم ‌های سرمایه‌گذاری را ارتقا می‌ بخشد.