ایران ضایعات

آموزش فرآوری ضایعات آهنی

آموزش فرآوری ضــایعــات آهـنـی

مقدمه

در این مطلب سعی داریم در رابطه با فرآوری ضایعات آهن بحث کنیم تا افرادی که قصد ورود به این حرفه را دارند، آشنایی نسبی با آن پیدا کنند. اما قبل از آن به مفهوم فرآوری می پردازیم.

منظور از فرآوری ضایعات چیست؟

همان طور که می دانید ضایعات اعم از فلزی و غیر فلزی را در انبارها و یا سوله ها دپو می شوند و عملیاتی روی آنها انجام می دهند تا برای استفاده بهینه و مجدد آماده شوند. در مورد ضایعات آهنی باید گفت که به کرات می توان این دسته از ضایعات را فرآوری نمود بدون اینکه کیفیت خود را از دست بدهند. صنعت فولاد، بیشترین ضایعات و مواد بازیافتی را به خود اختصاص می دهد که با فرآوری، مجدداً به چرخه تولید برمی گردند.

تفاوت فرآوری و بازیافت چیست؟

بازیافت ضایعات به فرآیندی گفته می شود که طی آن محصولات نهایی تولید می شوند و مورد استفاده قرار می گیرند. در واقع ضایعات فرآوری شده به عنوان مواد اولیه در بازیافت مورد استفاده قرار می گیرند. به این معنی که فرآوری یک مرحله قبل از بازیافت است.

اهمیت فرآوری ضایعات آهنی

یکی از عمده ترین دلایل فرآوری ضایعات به ویژه ضایعات فلزی این است که مصرف انرژی را تا حد قابل توجهی کاهش می دهد. مصرف سوخت های مختلف فسیلی، امروزه منجر به تولید حجم بسیار زیادی از گازهای گلخانه ای و رخداد پدیده اتغییر اقلیم شده است. کارشناسان بر این باورند باید مصرف این سوخت ها به حداقل برسد و یا اینکه جایگزین مناسبی برای آنها پیدا شود. طبیعتاً افزایش مصرف سوخت به معنی افزایش هزینه نیز می باشد. توسعه صنعت و تولید بیشتر نیز از دیگر دلایلی است که که فرآوری ضایعات را توجیه می کند. صرفه جویی در استفاده از منابع طبیعی و همچنین ملاحظات زیست محیطی را نیز باید در این لیست جای داد.

علاوه بر این، زمانی که ضایعات، فرآوری می شوند مورد استقبال کارخانه و صنایع مصرف کننده قرار می گیرند و ارزش اقتصادی بالاتری هم پیدا می کنند.

نحوه فرآوری ضایعات آهنی

در فرآوری ضایعات فلزی در واقع عناصر مختلف را جداسازی می کنند. از نظر صنایع مختلف، برخی از عناصر، مفید و برخی دیگر غیر مفید هستند. مواد غیرمفید شامل مواد و یا آلیاژهایی می باشند که به شکل نامطلوبی در ترکیب ضایعات وجود دارند و در فرآیند بازیافت مورد استفاده قرار نمی گیرند. اما عناصر مفید شامل موادی هستند که قابلیت استفاده در بازیافت را دارند. نکته ای که در این رابطه باید یادآور شد این است که علاوه بر جداسازی عناصر غیرمفید در مواردی، ممکن است عناصر مفید هم اضافه شوند.

ناخالصی های غیر مفید همیشه به شکل ساده قابل جداسازی نیستند. به همین دلیل روش های متعددی برای این کار وجود دارد. یکی دیگر از روش های متداول  که در فرآوری قراضه های فلزی مورد استفاده قرار می گیرد، کاهش دانسیته یا چگالی ضایعات می باشد. آن دسته از ضایعات فلزی که ماهیتاً دانسیته پایینی دارند، به شکل مکعب با چگالی بالا فشرده می شوند. دستگاه پرس هیدرولیک برای این منظور به کار می رود. ضایعات سنگین هم به قطعات کوچک تر تقسیم می شوند.

انواع روش های فرآوری های ضایعات آهنی

1- روش پرس کردن

یکی از رایج ترین روش های فرآوری ضایعات فلزی، پرس کردن آنها می باشد. این نوع فرآوری در مورد کاغذ و کارتن هم صورت می گیرد. همان طور که از نامش مشخص است، ضایعات فشرده می شوند. تا حمل و نقل و جابه جایی آسان تری هم داشته باشند و فضای کمتری را اشغال نمایند. دستگاه پرس در اصل دستگاهی با قابلیت تغییر شکل دادن قراضه ها و ضایعات است بدون اینکه از سطح آن ها براده برداری کند. در اسقاط خودروهای فرسوده نیز همین فرآیند صورت می گیرد.

گفتنی است که بسیاری از کارخانه ها بارهای پرس شده شامل پوکه، مواد منجره مانند کپسول های گاز، مخزن پیک نیک، ها و شوفاژ را نمی پذیرند. بنابراین باید توجه داشت نباید از روی ناآگاهی و یا صرفاً به منظور افزایش وزن بار، چنین کاری انجام شود. چرا که ممکن است وزن کل بار را صفر در نظر بگیرند.

2- خط شریدر

فرآوری ضایعات آهنی را به کمک خردکن ها یا همان شردرها نیز می توان انجام داد. لازم به ذکر است که استفاده از این دستگاه ها باعث می شود که ضایعاتی همگن و باکیفیت تولید شود، به نحوی که کمترین آلودگی را خواهند داشت. از طرفی مشکلاتی مانند انفجار کپسول های انفجاری که در روش پرس کردن ممکن است وجود داشته باشد دیگر در این روش وجود ندارد. دستگاه شریدر، علاوه بر اینکه ضایعات و قراضه ها را خرد می کند، فشرده سازی، شست و شو و تفکیک آنها را نیز انجام می دهد. طیف متنوعی از این دستگاه ها طراحی و تولید می شود.

3- ساخت بریکت از پلیسه های آهن

خرده های آهن یا همان پلیسه ها را به کمک تکنولوژی فشرده سازی به بریکت تبدیل کرده و در نتیجه آنها را در برابر  اکسید شدن حفظ می کنند. با این کار هم چگالی و هم مقاومت این پلیسه ها بالا می رود. به طوری محصول نهایی چکالی آنها به 0.8 تا 1 تن بر مترمکعب می رسد.

4- استفاده از هوا برش

برخی از ضایعات فلزی که دارای ضخامت زیاد یا وزن سنگین هستند را به کمک هوابرش، برش می دهند. به این روش، سوزاندن هم می گویند. گازهای اکسیژن و پروپان به کمک مشعل هوابرش ترکیب شده و شعله بسیار دقیقی تولید می کند. این شعله به حدی حرارت دارد که می تواند فولاد را نیز ذوب کند. طی این فرآیند، عناصر غیر قابل کاربرد برای کارخانه های مصرف کننده، حذف شده و قراضه ها در سایز دلخواه برش داده می شوند.

5- قیچی کردن قراضه ها

نوع دیگری از دستگاه ها و تجهیزات فرآوری ضایعات وجود دارد که هر نوع مقطع فلزی ضخیم و حجیم را می توان به کمک آنها برش داد. این دستگاه ها دقیقا عملی مانند قیچی را انجام می دهند. به همین دلیل این روش فرآوری به قیچی کردن معروف شده است. روشی سریع که به حفظ وزن مواد هم کمک می کند. ضایعاتی همچون واگن های قطار، کشتی و هواپیما را هم می توان به این طریق مورد فرآوری قرار داد.

نظرات کاربران :

در حال پردازش ...
صرف نظر از پاسخ دهی (ارسال پاسخ برای نظر )