رشد 8 درصدی تولید آهن اسفنجی، کاهش 27 درصدی تیرآهن!

جدیدترین آمار منتشر شده توسط انجمن تولیدکنندگان فولاد ایران از عملکرد هشت ماهه (فروردین تا آبان) سال ۱۴۰۴، تصویری متناقض از صنعت استراتژیک فولاد کشور ترسیم می کند. در حالی که بخش‌های بالادستی و میانی زنجیره، جهش تولید را تجربه کرده اند، تولید محصولات نهایی با کاهش محسوس همراه بوده است.

 رونق مواد اولیه

داده ها نشان می دهند که در طول ۸ ماهه نخست سال ۱۴۰۴، تولید آهن اسفنجی با رشد قابل توجه ۸.۱ درصدی و کنسانتره سنگ آهن با رشد ۸.۲ درصدی نسبت به مدت مشابه سال گذشته همراه بوده است. همچنین، تولید محصولات میانی نیز با ۵.۴ درصد افزایش رو به رو شده است.

تحلیل ها حاکی از آن است که این رشد در بخش میانی، ارتباط مستقیمی با شرایط آب و هوایی غیر معمول پاییز ۱۴۰۴ دارد. عدم اعمال محدودیت های شدید تأمین گاز در ماه‌ های مهر و آبان، به کوره های قوس الکتریکی اجازه داده است تا با ظرفیت کامل تر کار کنند و از این رو، رشد تولید در بخش میانی محقق شود. تولید سنگ آهن">گندله سنگ آهن نیز در این دوره ثبات نسبی خود را حفظ کرده است.

 سقوط تیرآهن و معضل ورق ‌ها

در نقطه مقابل این رشد در مواد اولیه، شاهد کاهش تولید در محصولات کلیدی بازار ساخت و ‌ساز هستیم:

•  تیرآهن: با کاهش خیره کننده ۲۷.۴ درصدی، بیشترین افت تولید را در میان کل محصولات زنجیره به خود اختصاص داده است. این افت، عمدتاً ناشی از تغییرات در خطوط تولید ذوب آهن اصفهان (به عنوان یکی از بازیگران اصلی) عنوان شده است.
• ورق های فولادی: کاهش تولید این محصولات نیز ادامه داشته است. تحلیلگران این روند نزولی را ناشی از رکود حاکم بر بازار داخلی، موانع صادراتی و تداوم واردات محصول نهایی ارزیابی می‌ کنند که قدرت رقابت تولیدکنندگان داخلی را کاهش داده است.

در مجموع، با وجود افزایش ۱.۱ درصدی در حجم کل تولیدات نهایی، عملکرد زنجیره نشان ‌دهنده یک عدم توازن است: مواد اولیه به وفور تولید شده ‌اند، اما مشکلات ساختاری، کمبود تقاضا و محدودیت های بازاری مانع از تبدیل این ظرفیت به محصولات نهایی پر تقاضا و سودآور شده است.