فرآوری آهن قراضه در کارخانه های فولادسازی

فرآوری آهن قراضه در کارخانه های فولادسازی : از بزرگ ترین معضلات کارخانه های تهیه و تامین ضایعات فولادی پروسس شده به لحاظ خلوص شیمیائی و خواص فیزیکی و حذف عوامل و عناصر خطرناک، مضر و ناخالصی هاست.  متاسفانه به نظر می رسد در بحث توسعه صنعت فولاد ، ایجاد سایت های فراوری دیده نشده است و یا کمتر به آثار زیانبار ناشی از مصرف ضایعات فراوری نشده در کوره ها از منظر اقتصادی پرداخته شده است و نتیجه آن هزینه های فوق العاده ای است که بابت صرف انرژی بیش از حد استاندارد بر واحد وزن فولاد تولیدی، هزینه های فرصت از دست رفته به لحاظ مقدار تولید بر واحد زمان ، افزایش زمان ذوب بدین صورت که برای ذوب ضایعات انرژی مشخصی به کوره داده میشود، طبیعتا جذب انرژی توسط ناخالصی ها باعث می شود زمان بیشتری جهت ذوب قراضه های آهنی نیاز داشته باشیم  و در نتیجه زمان ذوب طولانی خواهد شد ، ازدیاد زمان آلیاژ سازی در کوره ها، زیان های مالی و خطرات جانی و انسانی ناشی از شارژ ضایعات نا ایمن در کوره ها را سبب می شود.

فراوری آهن قراضه عبارت است از فرایندی که طی این فرایند آهن قراضه های خریداری شده از مبادی مختلف جهت شارژ در کوره های ذوب بهینه سازی و آماده سازی می گردد.

قراضه آماده سازی شده بر اساس تعاریف و استاندارد مصرف کنندگان مختلف و با توجه به نوع کوره و نیز محصول تولیدی کارخانجات می تواند متغیر باشد، اما صرفنظر از برخی خواسته های منحصر به فرد مصرف کنندگان، فرایند آماده سازی دارای خاصه های عمومی و مشترکی خواهد بود که وجوه مشترک تمامی عملیات در پروسه فراوری می باشد که به آن ها اشاره می کنیم. قراضه بایستی جهت شارژ در کوره های ذوب به لحاظ ابعادی(طول و عرض و ارتفاع) و وزن واحد قطعه قراضه توسط برشکاری(دستی یا ماشینی) بایستی در اندازه و ابعاد مورد نظر مصرف کنندگان سایز بندی و خردایش صورت گیرد. بدیهی است نوع و ظرفیت کوره ها و روش شارژ قراضه در کوره از عوامل موثر در تعیین محدودیت های فیزیکی قراضه ها خواهند بود.

قراضه های کربنی ساده به لحاظ وجود عناصر شیمیایی دارای محدودیت هائی در زمینه برخی عناصر هستند و وجود برخی از ادوات آلیاژی یا پر کربن در محموله که باعث افزایش نسبت هر عنصری در مقایسه با میزان استاندارد تعریف شده گردد، غیر مجاز بوده و باید جداسازی صورت پذیرد. این عناصر معمولا  معطوف به عناصری است که نمی توان یا به سختی می توان آن ها را در پروسه ذوب جدا نمود. کلیه آحاد و محمولات قراضه بایستی از اجزاء و ادوات غیر فلزی و همچنین فلزات غیر آهنی و نیز فولادهای پرکربن و آلیاژی پاک سازی گردند. اجزاء غیر فلزی علاوه بر مواردی نظیر خاک و سنگ و بتن و مواد پلاستیکی و پلیمری و نظایر آن شامل چربی ها نظیر روغن و گریس و ... نیز می باشد. وجود ادواتی نظیر قراضه های نظامی و خطرناک و کمک فنرها و کپسول‌ها و محفظه های سربسته و ... و موارد مشابه غیر مجاز بوده و کلیه محمولات قراضه بایستی از این موارد پاک سازی و ایمن سازی گردد.

  نویسنده : حسن بروجردی