اعتراض سنگ آهنی ها به فولادی ها!

هادی گلزار، عضو هیئت مدیره انجمن سنگ‌ آهن ایران در انتقاد به فولادسازان بیان کرد، فولادی ها، سنگ آهن را به تومان می خرند، از طرفی شمش فولاد را دلاری می فروشند. در صورتی که معدن کاران، باید هزینه های دلاری پرداخت کنند.

در شرایط فعلی، به ازای صد میلیون تن زغال سنگ، حدود بیست و هشت میلیون تن شمش فولادی تولید می گردد. از آنجایی که برنامه افزایش تولید فولاد مطرح است، بنابراین حجم تولید سنگ آهن باید افزایش یابد. اما قطعا این امر، بدون حمایت از معدن کاران، امکان پذیر نخواهد بود و تامین مواد اولیه برای واحد های تولید کننده فولاد، با مشکل مواجه می گردد.
وی افزود: رانت در زنجیره فولاد کشور یک معضل بزرگ است که دولت برای از بین بردن آن تصمیم به عرضه محصولات این زنجیره از کنسانتره به بعد در بورس گرفت. این امر مانع از تضییع حقوق و متضرر شدن تولید کنندگان صنایع بالا دستی می شود.
در بازار سنگ آهن ایران باید تنظیم قیمت ها بر اساس عرضه و تقاضا تعیین گردد تا به تعادل بازار کمک کند. صرفا پایین نگه داشتن قیمت برای یک بخش از زنجیره، شاید در کوتاه مدت بتواند جوابگو باشد؛ اما قطعا در بلند مدت کل زنجیره فولاد را تحت تاثیر قرار می دهد.
تولید سنگ آهن با قیمت خرید کنونی،  بسیاری از هزینه ها را بر عهده تولید کننده گذاشته که می تواند منجر به تعطیلی و عدم فعالیت معدن کاران شود. به این معنی که مواد اولیه ای وجود نخواهد داشت که فولادسازان بتوانند فعالیت خود را ادامه دهند و مجبورند به واردات روی بیاورند که هزینه های خیلی بالاتری برای آنها به دنبال دارد.
اگر قرار باشد  تولید پنجاه میلیون تنی شمش محقق شود، تولید صد و هشتاد میلیون تن سنگ آهن و صد و بیست میلیون تن کنسانتره لازم است. اما برای معدن کاران که بالغ بر هفتاد درصد هزینه هایشان بر مبنای دلار است، این کار، سبب متضرر شدن آنها است. هر چند فولادی ها، شمش را به دلار صادر می کنند. بنابراین کل زنجیره فولاد باید مورد حمایت قرار گیرد نه صرفا بخشی از آن.
صنایع بالادستی یعنی سنگ آهن بدون حمایت، قادر به ادامه فعالیت نیست. حمایت از این بخش به معنی حمایت از کل زنجیره خواهد بود. در این حوزه به خاطر عدم حمایت جدی، مشکلات متعددی از جمله عدم اکتشافات، و فرسودگی ماشین‌ آلات و تجهیزات معدنی به وجود آمده است.