جایگزین درآمدهای نفتی مشخص شد

حسین مدرس خیابانی در خصوص توسعه بخش معادن عنوان کرد: بخش معدن می تواند جایگزین مناسبی برای نفت باشد.

به گفته خیابانی در شرایط فعلی درآمدهای معادن بار درآمدهای نفتی را به دوش می کشند. وی با اشاره به صادرات 57 میلیون تن محصولات فولادی اضافه کرد در حال حاضر توسعه زیرساخت ها می تواند بیشترین تاثیر را در بهره وری بالاتر معان و توسعه صادرات اشه باشد. وی افزود معادن در نقاط مختلف ایران پراکنده هستند و وجود سیستم حمل و نقل مناسب ضرورتی انکار ناپذیر است. مصرف سوخت، تصادفات جاده ای، دسترسی آسان و... از جمله مشکلاتی هستند که صنعت حمل و نقل با آن دست و پنجه نرم می کند. به گفته خیابانی حمل و نقل ریلی در کشور بسیار کم است و توسعه آن می تواند گره گشای مشکلات فعلی باشد.

وی افزود مجموع ذخایر معدنی ایران 53 میلیارد تن است اما در حال حاضر تنها 700 میلیون تن مجوز بهره برداری دریافت کرده است و تنها 500 میلیون تن بهره برداری می شود.

در این خصوص وزیر راه و شهرسازی عنوان کرد تفاهم نامه راه آهن با شرکت های سرمایه گذار سنگان برای ساخت 800 کیلومتر خط ریلی به امضا رسیده که ظرفیت جابه جایی 7 میلیون تن بار را دارد. به گفته اسلامی اگرچه دشمنان در این خصوص کارشکنی کرده اند اما با تمام قوا به تکمیل پروژه خواهیم پرداخت.

طبق بررسی های صورت گرفته در خصوص فولاد، آمارها نشان می دهد ایران، عربستان، امارات و قطر عمده تولیدکنندگان فولاد خاورمیانه محسوب می شوند. در سال 2018، ایران با تولید 25 میلیون تن فولاد 69درصد تولید فولاد را به خود اختصاص  داده است. تولید فولاد در سال 2019 به 28 میلیون تن رسید و در سال 2020 تولید 28 تا 30 میلیون تن فولاد پیش بینی شده است.

در این میان عربستان 15 درصد، امارات 9درصد و قطر 7 درصد از تولیدات فولاد را به خود اختصاص داده اند.

این در حالی است که ایران در اوایل دهه 90 سالانه 5 تا 7 میلیون تن فولاد را وارد می کرد اما اکنون به صادر کننده فولاد تبدیل شده و در این راستا سهم قابل توجهی را به خود اختصاص داده است.

این کشورها علاوه بر تولید فولاد مصرف کننده آن نیز هستند. براساس داده های مورد بررسی ایران با 38 درصد، عربستان با 21 درصد، امارات با 15 درصد و عراق با 6 درصد حدود 80 درصد از مصرف فولاد خاورمیانه را به خود اختصاص داده اند.

زنجیره فولاد از معدن تا محصول را در برمی گیرد و ضعف و نقصان در هر یک از مراحل می تواند بر کل زنجیره اثر نامطلوبی داشته باشد.