ایران ضایعات

خرید و فروش پودر لاستیک

قیمت پودر لاستیک

آخرین قیمت ها

نوع
خرده بار
عمده بار
هر چی بار پودر لاستیک داری همین الان رایگان آگهی کن و طعم تجارت آنلاین رو بچش!
عالیه آگهی میکنم

آگهی های خرید پودر لاستیک

آخرین آگهی ها

مشاهده همه آگهی ها

آگهی های فروش پودر لاستیک

آخرین آگهی ها

مشاهده همه آگهی ها

آگهی های مزایده پودر لاستیک

آخرین آگهی ها

مشاهده همه آگهی ها

پودر لاستیک و استفاده از ضایعات لاستیک

در مواردی بدون آن که هیچ گونه تغییری روی ضایعات لاستیک بدهند برای آنها نیز بازار وجود دارد.کشاورزان در بسیاری موارد از انها به عنوان عامل محافظ علف ها استفاده می کنند تا باد آنها را پراکنده نکند. از این تایر ها زیردریایی ها و بنادر به عنوان ضربه گیر استفاده می شود ودر پاره ایی موارد از آنها به عنوان موج شکن در سواحل دریا تجربه ی خوبی را به ارمغان آورده است. با این وجود کاربرد آنها در این حوزه رشد چندانی همراه نبوده است و برای تایر ها باید کاربرد های دیگری نیز پیدا کرد.

فرآورده های مصنوعی

یکی دیگر از شیوه های کاربرد تایرها ، بازیافت آنهاست. ساده ترین راه برای این کار ، بریدن آنها به قطعات دیگر و استفاده از آن در فرآورده ای مصنوعی است. از ضایعات لاستیک می توان در ساختن پادری ، بست های لاستیکی ضد لرزش در سیستم های تصفیه ، و نوار های برف پاک کن استفاده کرد.گرچه کاربرد تایر در این حوزه ها محدود بوده و رشد چشمگیری ندارد.

کاهش اندازه

یکی از بهترین روش های استفاده از ضایعات لاستیک ، آسیاب کردن قطعات آنها به صورت پودر یا خرده لاستیک است که از این محصولات به عنوان فیلر کمکی در فراورده های لاستیکی یا پلاستیکی که قالب گیری می شوند مورد استفاده قرار می گیرند . از پودر لاستیک یا گرانول لاستیک ها استفاده های متنوعی می شود که کاربرد انها در اقلام مختلف دامنه ی وسیعی از کف پوش های لاستیکی خودرو ها تا زمین های ورزشی و جاده هارا در برمی گیرد. یکی از کاربرد های مشخص پودر لاستیک ، استفاده از آنها به عنوان فیلر در آمیزه های مربوط به تایر های نو است. این کار تا حدودی به وسیله اغلب تولید کنندگان به میزان 2 تا 3 درصد وزنی در آمیزه ها صورت گرفته است. برخی از تولیدکنندگان تایر نظیرپیرلی و فردشتاین این موضع را با اشتیاق بیشتری دنبال می کنند و تا حدود 10 درصد وزنی پودر لاستیک را در آمیزه هایشان مورد  استفاده قرار می دهند.

در شرکت پیرلی حدود 5/1 درصد وزن تایر نو را پودر لاستیک به دست آمده از ضایعات تایر تشکیل می دهند . شرکت فرداشتاین تا حدود 5 درصد پودر لاستیک را در تایرهای کشاورزی و صنعتی مورد استفاده قرار می دهد. این شرکت ها طی 5 سال گذشته که تکنولوژی آنها رو به بهبود بوده است تا حدود 10 درصد پودر لاستیک را در آمیزه های خود استفاده کرده اند. با این جود، سایر تولیدکنندگان برای این کاربرد علاقه کمتری نشان داده اند. مشکلی که وجود دارد  تفاوتی است که بین خواص کائوچوی مصنوعی یا طبیعی و پودر لاستیک وچود دارد . در پودر لاستیک ، آمیزه خود استفاده کرده اند.با وجود این ، سایر تولیدکنندگان برای این کاربرد علاقه کمتری نشان داده اند. مشکلی که وجود دارد تفاوتی است که بین خواص کائوچوی مصنوعی یا طبیعی و پودر لاستیک وجود دارد. در پودر لاستیک ، آمیزه به صورت مکانیکی شکسته می شود و به طریق شیمیایی گوگرد آن جدا نمی شود و به اصطلاح اتصال های جانبی بین زنجیر های مولکول کائوچو از یکدیگر گسیخته نمی شود . برای نمونه می توان از نان پخته شده یاد کرد. مخمر و آرد را نمی توان از نان کهنه و بیات که مجدداً مورد استفاده قرار می گیرد جدا کرد پودر لاستیک به کاررفته در آمیزه ها باعث می شوند که استحکام کششی لاستیک کاهش یابد و علاوه بر آن گرمای ایجاد شده در تایر اقزایش یافته و بعنوان یک عامل اکسید کننده عمل نماید. گودیر مدعی ای است که به ازای یک درصد که از کائوچوی احیا شده ( ریکلیم رابر ) استفاده می شود به همان اندازه عمر ترد کاهش می بابد و در همان زمان ، مقاومت غلتشی تایری که از کائوچوی احیا شده در فرمولاسیون آن استفاده شده بالا می رود که نتیجه آن مصرف سوخت بیشتر است.

شرکت های فورد و میشلین دارای برنامه مشترکی هستند که تا حدود 10 درصد لاستیک بازیابی شده در تایر های تولیدی خود به کار برند، البته هنور چیزی در مورد این مشکلات یاد شده برطرف نشدنی است اعلام نکرده اند. این مضرات توسط  صنایع پذیرفته شده است اما در برخی موارد کاربرد آنها زیاد حائز اهمیت نبوده است. فرد اشتاین یک آمیزه ی جایگزین به ویژه برای قطعات لاستیکی طراحی کرده است و مدعی است که بسیاری از مضرات ناشی از کاربرد پودر لاستیک در فرآورده های مزبور به چشم نمی خورد. پودر لاستیکی مورد استفاده ی فرداشتاین دارای یک لایه ی اصلاح کننده ی سطحی است که به واسطه آن اتصال های جانبی برقرار می شود. این پودر لاستیکی با یک پلیمر غیر اشباع پوشاننده شده که در مرحله ی پخت با مواد اطراف خود اتصال برقرار می کند.

اسفالت      

پودر لاستیک یا گرانول لاستیک می تواند در آسفالت نقش اصلاح کننده را ایفا کند و طول عمر و مقاومت سطحی آسفالت را افزایش می دهد. بیشترین پیشرفت در این زمینه در ایالات متحده ی آمریکا صورت گرفته است . در سال 1991 مطابق پیمان LSTEA مقرر شد که استفاده از خرده پلاستیک به عنوان اصلاح کننده در حد محدود می تواند در کلیه ی جاده ها مورد استفاده قرار گیرد. مطالعه های انجام شده در رابطه با انجام این مقررات که در سال 1993 انتشار یافت باعث شد که بسیاری از ایالت ها با این موضوع به چالش برخیزند ، نتجیتاً کنگره نتوانست یک راهکار اجرایی برای اعمال این مقررات پیدا کند. پس از یک بازنگری که در سال 1994 انجام شد ، این پیمان در سال 1995 لغو شد. اگرچه بیشتر مخالفت ها جنبه ی سیاسی داشت ولی بسیاری از مهندسان ایالت های مختلف مایل نبودند استفاده از مواد جدید به آنها تحمیل شود.

با وجود این چندین ایالت مانند کالیفرنیا ، تگزاس ، فلوریدا و آریزونا خود را به صورت داوطلبانه با رهنمود های جدید سازگار کردند و با استفاده از تجارب خود به پیشرفت هایی نائل شدند . تجربه های بدست آمده از خرده لاستیک به عنوان اصلاح کننده در آسفالت ، از یک دستی و ثبات مثبتی برخوردار نبوده است . یکی از مزیت های عمده ای که برای آسفالت های لاستیکی مطرح می شود استفاده از آسفالت لا ضخامت کمتر است ، ولی اثبات چنین مدعایی در حد حرف و صحبت است و هنوز به اثبات نرسیده است. ایالت آریزونا که این مسئله ابتدا در آنجا مطرح شده است مدعی شده است که ضخامت آسفالت را به نصف رسانده اند و عمر جاده ها از 8 تا 15 سال نسبت به قبل بیشتر شده است. در ایالت کالیفرنیا همچنان نسبت به استفاده خرده از لاستیک در آسفالت جهت بالا رفتن عمر جاده و بهبود مقاومت خستگی آنها نگرانی هایی وجود دارد . در آمریکای شمالی نیزدر رابطه با میزان صحیح مصرف و انتخاب اندازهی صحیح دانه بندی آسفالت برای دماهای متفاوت و شرایط ترافیکی گوناگون مشکلاتی وجود دارد.

با وجود تمام عقیده های مختلف در رابطه با استفاده از این تکنیک و هزینه های مربوطه ، همرا با لغو پیمان ISTEA ، استفاده از خرده لاستیک در آسفالت در آمریکای شمالی با رشد همراه بوده است. از طرف دیگر، دولت فدرال نیز پژوهش هایی را در زمینه ی تکنولوژی آسفالت تحت عنوان جاده های برتر آغاز کرده است. انجمن مدیریت تایر های ضایعاتی (STMC ) ودعی است که استفاده از خرده لاستیک در سال 1994 به میزان 50 درصد افزایش یافته است و میزان خرده لاستیک به کار رفته در اسفالت از 35 درصد مربوط به سال 1994 تا 41 درصد در سال 1996 افزایش یافته است. چنانچه مشکلات فنی استفاده از پودر لاستیک برطرف شود ، جنبه های اقتصادی استفاده از این مواد حائز اهمیت است ، گودیر نسبت به استفاده از این مواد همچنان سوء ظن دارد و اظهار می کند که هزینه اسفالت های جدید نسبت به آسفالت های سنتی 50 تا 100 درصد بیشتر است.

چنانچه از گرانول لاستیک در آسفالت استفاده شود باید 3 دلار جهت ضایعات لاستیک پرداخت شود . این شرکت خاطر نشان می سازد که طی 30 سال گذشته پیشرفت چشمگیری حاصل نشده است و دلیلی ندارد که در آینده نیز اتفاق خاصی بیفتد. سایرین تا حدی مخالفتشان بیشتر است . در اونتاریو هر تن آسفالت سنتی (معمولی) برابر 42 تا 43 دلار است ، حال آنکه آسفالت لاستیک دار حدود 38ذ تا 40دلار ارزش دارد . اگر چنین باشد و بتوانیم ثابت کنیم که عمر آسفالت لاستیک دار دو برابر آسفالت معمولی است ، و نصفِ ضخامتِ آن را به کار می برند ، به نظر می رسد متقاعد شویم که استفاده از خرده لاستیک تثبیت شده است و در نتیجه استفاده از تایر های ضایع شده با رشد بیشتری مواجه خواهد شد.

پیرولیز

مطالب چندانی نمی توان راجع به پیرولیز گفت. پیرولیز فرآیندی است که تایر در غیاب اکسیژن و در دمای 1080 درجه سانتی گراد در کوره حرارت می بیند. در این فرایند به خاطر فقدان اکسیژن احتراقی صورت نمی پذیرد و به جای آن تایر به صورت شیمیایی تجزیه می شود. در این فرآیند گاز، روغن آروماتیک فولاد و همچنین کربن های درشت دانه که بتوانند به عنوان سوخت بکار روند یا از آنها به عنوان صافی آب استفاده شود به دست می آید. در این جا تایر به عنوان سوخت به کار نمی رود بلکه از آن به عنوان منبعی برای بازیافت مواد استفاده می شود.بنابراین باید توجه داشت که پیرولیز یک فرآیند بازیافت است تا یک فرآیند تولید گرما، در این راستا پیشرفت های قابل توجهی انجام شده است. تجربه های اولیه توسط گودیر که در کلورادو انجام گرفت از نظر فنی موفقیت آمیز بود ولی از نظر اقتصادی مقرون به صرفه نبود. گاز ایجاد شده ، طی فرآیند هایی لازم بود که سوزانده شود. روغن ایجاد شده از نوع مرغوب نبود که به عنوان روغن خام برای مخلوط کردن مواد مورد استفاده قرار گیرد. دوده ی به دست آمده نیز دارای 20 درصد خاکستر بود و برای تولید تایر قابل قبول نبود.

اخیراً تکنولوژی AEA در انگلستان توسعه یافته و پالایشگاه های بسیاری احداث شده است . آنها مدعی هستند که می توانند روغن های مرغوب تری را تولید کنند و استاندارد اروپا را در رابطه با میزان آلودگی هوا رعایت کنند. در این سیستم انتشار گازهای اکسید نیتروژن و دی اکسید گوگرد که منشا باران اسیدی هستند به میزان کمتری تولید می شود.

با استفاده از این فرآیند، از یک تن تایر های اروپایی به طور نمونه 200 کیلو گرم روغن و400 کیلوگرم دوده و 150 گرم فولاد به دست می آید . به نظر می رسد این نوع تکنولوژی در آینده قرین موفقیت شود ولی حجم سرمایه گذاری در آن بالاست و فقط در منطقه های محدودی می توان آن را به کار گرفت. سایر روش های به کارگیری ضایعات تایر باعث می شود که تایر های مستعمل به مقدار بیشتری مورد استفاده قرار گیرد.

بازیابی   

یکی ساده ترین روش های استفاده از ضایعات تایر ، استفاده از آنها به عنوان سوخت است که معمولاً با تکنولوژی رایج جواب می دهد. علاوه بر این، تایر مزیت های بیشتری نسبت به سوخت فسیلی در رابطه با آسیب رسانی به محیط زیست را داراست . اجزای ثابت و اصلی هر یک از سوخت ها ، هیدرو کربن ها هستند. وقتی کربن می سوزد تبدیل به دی اکسید کربن می شود که به عنوان یکی از گاز های گلخانه ایی باععث بالارفتن دمای کره زمینمی شود در صورتی که سوخت زغال سنگ با همان تعداد کربن ، گرمایی معادل ذو برابر گرمای حاصل از سوخت تایر (TDF ) را ایجاد می کند.از آنجایی که TDF کربن کمتر و هیدروژن بیشتری از زغال سنگ دارد ، بنابراین کمتر می سوزد و گرمای بیشتری ( حدود 20 درصد) تولید می کند.یکی از مزیت های استفاده از سوخت حاصل از تایر (TDF ) به جای زغال سنگ ، انتشار کمتر CO2 به میزان 20 درصد است. علاوه بر آن TDF در پایان احتراق حدود 40 درصد کمتر از زغال سنگ خاکستر بر جای می گذارد. دربسیاری از این فرآیندها استفاده از تایر با مشکل مواجه می شود بنابراین جمع آوری تایر با مشکل مواجه می شود بنابراین جمع آوری تایر در آنها عموماً اصلاح و بهبود بافته است . یکی از روش های استفاده از تایر ضایعاتی ، سوزاندن آنها در کوره های سیمانی است.

کوره های سیمانی ( اجاق های سیمانی )

هم اکنون بازار خوبی با استفاده از تایر های ضایعاتی در کوره های سیمانی به عنوان سوخت وجود دارد. ارزش سوخت برای هر تایر بربر 50 سنت است . تسمه نقاله هایی که تایر ها را به کوره هدایت می کنند ارزان هستند و چهار کارگر می توانند بار تریلر های حاوی تایر های ضایعاتی را تخلیه کنند . یکی از مزیت های عمده ی سوزاندن تایرها در کوره های سیمانی آن است که هیچ گونه ضایعات و پس مانده ی جامدی برجا نمی ماند . تایر کاملاً سوزانده می شود و مواد حاصل از سوخت جزء بخشی از فرآورده های نهایی کوره سیمانی می شود . این فرآورده نهایی با گچ (ژیپس) آسیاب می شود و نهایتاً به سیمان پرتلند تبدیل می شود. آزمایش ها نشان می دهند که استفاده از تایر های فرسوده به عنوان سوخت باعث می شود که سیمان حاصل سخت تر شود. 

سیم فولادی مورد استفاده در تایر یکی از مواد اولیه ی مورد نیاز اکسید آهن و سنگ آهک را فراهم می کند که این مواد برای جدا کردن ( خنثی کردن ) گوگرد از تایر به کار گرفته می شوند . پیش گرم کن کوره سیمانی یا از تایر های سواری و باری کوچک یا از سوخت حاصل از لاستیک (TDF) به عنوان سوت استفاده می کند. باوجود این که کوره های سیمانی تمایل دارند TDF برای سوخت استفاده کنند زیرا در نحوه ی تزریق تایر های کامل به دیواره ی کوره ی چرخان مشکل وجود دارد. تایر های کامل دیرتر از TDF می سوزند و عملکرد پایدارتری را برای کوره مهیا می سازند. متعاقباً پیشرفت هایی حاصل شده است که می توان تایر را به طور کامل از دیواره کوره به داخل آن تزریق کرد که در هر چرخش 2 یا 3 به داخل کوره فرستاده می شود.

کوره های سیمانی اکنون یکی از مهم ترین ایستگاه های پیایان برای بازیابی انرژی از تایر محسوب می شوند، اما توسعه ی آنها از کشوری به کشور دیگر متفاوت است . در کشور هایی نظیر ژاپن، آلمان و تا حدی ایالات متحده که در مورد استفاده از تایر انگیزه های مالی وجود داشته است ، سازگاری بهتری دیده می شود.

کارخانه های خمیر کاغذ و کاغذ سازی

صنایع کاغذ سازی نیز از تایر به عنوان سوخت استفاده می کنند . کارخانه هایی که از بویلر های دروازه ای استفاده می کنند می توانند TDF را با ضایعات چوب مخلوط کرده و از سوزاندن آنها برای تولید بخار استفاده کنند. TDF کارایی احتراق خاک اره و تراشه های چوب را بهبود می بخشد و به عنوان جایگزین سوخت های فسیلی می توان از آن استفاده نمود .

 تولید برق

تایر فرسوده به صورت گسترده به عنوان سوخت مکمل در نیروگاه های برق آمریکا مورد استفاده قرار می گیرد . در برخی از این نیروگاه از تایر به صورت کامل و در برخی دیگر از TDF استفاده می شود. در دو ایالت آمریکا ، دو نیروگاه برق وجود دارند که سوخت آنها منحصر به تایر است. کارخانه دیگری نیز در انگلستان تاسیس شده که از TDF به عنوان سوخت استفاده می کند. اگر جه این نیروگاه های تایر های زیادی را به عنوان سوخت مورد مصرف قرار می دهند ولی به اندازه ی کارخانه هایی که سوخت آنها از زغال سنگ یا گاز است اقتصادی نبوده و نیازمند استفاده از یارانه هستند. از آنجایی که در انگلستان برای تاسیس چنین کارخانه هایی یارانه می دهند، در این کشور تا کنون چندین نیروگاه کوچک به این روش تاسیس شده است.