پلی وینیل کلراید که در اصطلاح بازاری به پی وی سی یا وینیل مشهور است ، دومین پلیمر پرمصرف جهان محسوب می شود. اما بازیافت ضایعات پی وی سی به نسبت بازیافت ضایعات پلی اتیلن انجام نمی شود. زیرا این پلیمر برای مصارف طولانی مدت مانند لوله های آب و فاضلاب کاربرد دارد. معمولا درصد خلوص ضایعات پی وی سی بین 92 تا 95 درصد بوده و بقیه را مواد افزودنی تشکیل می دهد.

خواص پی وی سی

از جمله خواص پی وی سی شکل پذیری بالا ، مقاومت بالا در برابر خوردگی و عوامل شیمیایی و عایق الکتریکی است. معمولا خواص گرانول های حاصل از ضایعات پی وی سی برای بار اول تا حدود قابل توجهی خواص پی وی سی اولیه را داراست اما هر چه گرانول های تولید شده از ضایعات درجه دوم و سوم پی وی سی تهیه شود درصد مشابهت خواص به خواص پی وی سی اولیه کاهش یافته می یابد.

انواع ضایعات پی وی سی

ضایعات سفره ، پرده حمام ، سیم و کابل ، شلنگ و... جز ضایعات نرم پی وی سی و ضایعات لوله و اتصالات ، درزگیرها ، در و پنجره ، ناودان و... جز ضایعات سخت پی وی سی محسوب می شود.

بازیافت ضایعات پی وی سی

بازیافت ضایعات پی وی سی به دو صورت فیزیکی و شیمیایی صورت می گیرد:

در بازیافت فیزیکی ، ضایعات پی وی سی پس از زدودن ناخالصی ها و شست و شوی اولیه در دستگاه خرد کن آسیاب شده و به پرک پی وی سی تبدیل می شوند. سپس در دستگاه گرانول ساز به شکل گرانول درآمده و مورد استفاده قرار می گیرند. یکی از روش های فیزیکی برای بازیافت ضایعات پی وی سی روشی مرسوم به Solvay است. در این فرایند ضایعات پی وی سی در دستگاه خردکن خرد می شود و پس از عبور از آسیاب لرزشی تمام ناخالصی های فلزی موجود در ضایعات زدوده شده و در نهایت ذرات پرک شده پی وی سی خالص شده و به شکل گرانول تبدیل شده و استفاده می شود.
در بازیافت شیمیایی ، ضایعات پی وی سی توسط فرایندهای شیمیایی همچون هیدرولیز و پیرولیز به ماده شیمیایی تبدیل شده و برای استفاده مجدد آماده می شوند.

در بازیافت شیمیایی ، ضایعات پی وی سی توسط فرایندهای شیمیایی همچون هیدرولیز و پیرولیز به ماده شیمیایی تبدیل شده و برای استفاده مجدد آماده می شوند.