تعریف استاندارد قراضه سنگین بار بر اساس استاندارد ISRI

تعریف استاندارد قراضه سنگین بار بر اساس استاندارد ISRI : 

قراضه ذوبی سنگین یا فولاد ذوبی سنگین که اختصاراً با HMS نشان داده می شود به آهن و فولاد قابل بازیافت اختصاص یافته میشود. HMS به دو درجه اصلی 1 و 2 تقسیم می گردد. تفاوت میان آن ها این است که HMS1 شامل فولاد سیاه و گالوانیزه نمی شود در حالیکه HMS2 شامل آن ها می باشد.

HMS1) ISRI 200): عبارت است از آهن و فولاد قراضه دارای ضخامت یک اینچ یا بالاتر و قطعات آن نیز باید کوچکتر از 24×60 اینچ باشد.

HMS1) ISRI 201): همان ISRI 200 است با این تفاوت که قطعات آن باید کوچکتر از 36×18 اینچ کمتر باشد.

HMS1) ISRI 202): همان ISRI 201 است با این تفاوت که قطعات آن باید کوچکتر از 60×18 اینچ کمتر باشد.

HMS2) ISRI 203): آهن و فولاد قراضه سیاه و گالوانیزه دارای ضخامت یک اینچ یا بالاتر است.

HMS2) ISRI 204): آهن و فولاد قراضه سیاه و گالوانیزه با این تفاوت که قطعات آن باید کوچکتر از 36×18 اینچ باشد.

HMS2) ISRI 205): مشابه ISRI 204 است با این تفاوت که ممکن است شامل قراضه های خودرو به جز ادوات با ضخامت نازک باشد.

HMS2) ISRI 206): مشابه ISRI 205 است، جز این که قطعات آن باید کوچکتر از 60×18 اینچ باشد.

این مفاهیم به طور گسترده در مبادلات تجاری این کالا خصوصاً در نیمکره غربی مورد استفاده قرار گرفته است. هر دو نوع قراضه HMS1  و HMS2 به قراضه ها و دورریزهای کهنه اطلاق می شود. آنها شامل آهن و فولاد جمع آوری شده ناشی از تخریب و وسایل غیر قابل مصرفی است که عمرشان به پایان رسیده است. از آن جا که هر دو درجه دارای ضمانت یک حداقل ضخامتی هستند یک چهارم اینچ برای HMS1 و یک هشتم اینچ برای HMS2 – لذا محموله ها دارای دانسیته حجمی بالایی هستند. همچنین برای هر دو گروه ابعاد حداکثر 60×24 اینچ تعریف شده و باید آماده سازی شده و آماده شارژ در کوره باشند.

این دانسیته و ابعاد و آماده سازی قراضه ها باعث می شود که قراضه دارای اثربخشی بیشتری برای عملیات ذوب در کوره ها گردد و نیز سبب به حداقل رسانیدن زمان شارژ کوره و ذوب کامل قراضه میگردد. در مقابل قراضه های نازک مخلوط، تا حد زیادی باعث افزایش زمان شارژ و کاهش بهره وری کوره خواهد شد. تعیین و تغییرات در حداکثر اندازه و ابعاد قراضه توسط انستیتیوی بازیافت قراضه (ISRI) در امریکای شمالی صورت گرفته است. HMS معمولاً به صورت مخلوطی از درجات 1 و 2 - مثلاً 80:20 یا 60:40 یا 70:30 - نیز مورد داد و ستد قرار می گیرد. قراضه های سنگین با کلاس H2 در ژاپن و A3 در کشورهای CIS مورد استفاده قرار می گیرد.